شیوه جنگ:
دغدغه های زیادی هستند که فاصله گذاری اجتماعی را رعایت نمیکنند.آنها همیشه مهمان ناخوانده دلت هستند.یک طایفه بزرگ با سنت و ارزش بقای نسل.البته بعضی هایشان پیر می شوند و می میرن اما همیشه وظیفه اشان را برای نسل بعد به ارث خواهند گذاشت.این را برای خودم مینویسم تا بگویم این سلسله بی نهایت است.ذنجیره اشان گسسته نمی شود که آسوده باشیم.حتی اگر روزی ما را فراموش کنند، فردا حق خودشان را بهتر ادا میکنند.این قابل انکار نیست اما برای بعضی از ما شده است عامل غر زدن ؛اینکه دهانمان را همیشه برای گلایه باز کنیم.آنها تاثیر گذارند بله حرفی که سر صبح میشنوی بی شک تمام روز در فکرت پارتی میگیرد اما من نمیخواهم اجازه دهم آنها کنترلم کنند.برای همین سربازان شجاعی را آماده میکنم که هر روز به جنگشان برویم.غنیمت هایی از این جنگ می آوریم که همان آرامشی است که شب با آن به خواب می رویم و همینطور بعضی ها را مراعات میکنیم.میفهمید منظورم را؟زنها و بچه هایشان را!آن دغدغه هایی که هم بی آزارن و هم باید هر چند دغدغه هستند مواظبت و حمایت شوند.پس چه بخواهیم چه نخواهیم با اندکی از آنها زندگی میکنیم و همان ها باعث میشوند ارزش های ما حفظ شوند.مهربان خواهیم ماند و مسئولیت پذیر واین همان شیوه درست مبارزه در زندگی است
درباره این سایت